سلام. این چند سطر را برای تو می نویسم که می دانم می آیی اینجا گاه گاهی تا شاید از یک آدم ترسناکی که هضمش نکردی رمزگشایی کنی! شاید هم نیایی ولی اگر آمدی شک نکن که این چند سطر برای خود خود توست:
1- میدانم هنوز در برابر نفهمیدن مقاومت می کنی. گاهی آدم ها نباید بفهمند. این همه تحلیل را می خواهیم کجا ببریم؟ بیا ساده باش.
2- آدم ها گاهی نفس نیاز دارند. مثه دلفین ها گاه گاهی به عالم بی هوایی و بی خیالی گریزی بزن و نفس بگیر برای ادامه
3- حرکت کن. نگو آخرش که چی؟ حرکت کن. باور کن رفتن رسیدن است. همین که ساکن نباشی همین که تقلا کنی برای رهایی از تور صیاد یا برعکس تقلا کنی برای گرفتار شدن در تور صیادی، رسالتت در مسیر تکامل است. چه کسی گفته همیشه باید به هدف رسید؟ ایمان بیاور به تقدس جاده ها
4- .
درباره این سایت